Horn-stafr
Słownik staronordyjski - horn-stafr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "horn-stafr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- horn-stafr
- m. a corner pillar in a building, Sturl. iii. 279, Landn. 42, Ld. 326, Hom. 95.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚾ-ᛋᛏᛅᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)