Hörpu-leikr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörpu-leikr" (lub hǫrpu-leikr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörpu-leikr (hǫrpu-leikr)

m. playing on a harp, Hkr. iii. 246.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörpu-leikr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrpu-leikr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᛒᚢ-ᛚᛁᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich