Hörpu-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörpu-maðr" (lub hǫrpu-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörpu-maðr (hǫrpu-maðr)

m. a harp-man, harper, SamS. S. 9.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörpu-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrpu-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᛒᚢ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich