Hörpu-slagr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörpu-slagr" (lub hǫrpu-slagr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörpu-slagr (hǫrpu-slagr)

hörpu-sláttr, m. striking the harp, Bs. i. 202, Str. 83.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörpu-slagr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrpu-slagr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᛒᚢ-ᛋᛚᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich