Hörund-mjúkr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hörund-mjúkr" (lub hǫrund-mjúkr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hörund-mjúkr (hǫrund-mjúkr)

adj. soft-skinned, of a woman, Orkn. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hörund-mjúkr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫrund-mjúkr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚢᚾᛏ-ᛘᛁᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich