Hötuðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hötuðr" (lub hǫtuðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hötuðr (hǫtuðr)

m. [hata], a hater, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hötuðr może być bardziej dokładnie napisane jako hǫtuðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛏᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich