Hræddr

Słownik staronordyjski - hræddr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hræddr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hræddr
adj. (prop. a participle, like Old Engl. adred), afraid, frightened, timid, Nj. 105, Sd. 144, Fms. vi. 118; manna hræddastr, i. 216; h. við e-t, frightened at a thing, Nj. 205; vera h. um e-t, to fear, be alarmed about a thing, Fms. vii. 156, x. 18: it seems to be used as a subst. in Al. 32, Fas. ii. 531; ú-hræddr, fearless.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.
prop.
proper, properly.
subst.
substantive.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back