Hrækja

Słownik staronordyjski - hrækja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrækja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hrækja
t, [hráki], to hawk, spit, Bs. i. 347, Fb. i. 330, Stj. 325, Róm. 740, Laudn. 247; h. út, to spit out, n. G. L. i. 11, Mark vii. 33; h. á e-n, to spit on one, Matth. xxvii. 30.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛅᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

L.
Linnæus.
m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Róm.
Rómverja Saga. (E. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back