Hringing
Słownik staronordyjski - hringing
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hringing"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hringing
- f. a bell-ringing, Fms. iii. 60, Hkr. ii. 111, N. G. L. i. 381, Eluc. 147.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛁᚾᚴᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- L.
- Linnæus.
Prac i autorów cytowanych:
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)