Hrís-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrís-högg" (lub hrís-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hrís-högg (hrís-hǫgg)

n. = hrísbrot, Vm. 96.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hrís-högg może być bardziej dokładnie napisane jako hrís-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛁᛋ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich