Hrjá
Słownik staronordyjski - hrjá
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrjá"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hrjá
- ð, to vex, distress, harass a person, Fms. vi. 204 (v. l.), viii. 78, Th. 77: neut. to struggle, wrestle, hann kvaðsk af hafa lagt at rjá (sic), Grett. 146 A: freq. in mod. usage and with the h, Pass. 9. 9; hrjáð er holdið líka, Stef. Ól.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- neut.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Stef. Ól.
- Stefán Ólafsson.
- Th.
- Theophilus. (F. III.)