Hróð-mögr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hróð-mögr" (lub hróð-mǫgr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hróð-mögr (hróð-mǫgr)

m. the great, famous son, Hkr. i. 114 (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hróð-mögr może być bardziej dokładnie napisane jako hróð-mǫgr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᚦ-ᛘᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich