Hrörna
Słownik staronordyjski - hrörna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrörna" (lub hrǫrna)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo hrörna może oznaczać:hrörna
- hrörna (hrǫrna)
- að, to fall into decay, of buildings or the like, K. Þ. K. 54, Fms. iii. 147, xi. 311, Eb. 6 new Ed.; heimr hrörnar, Hom.; þótt landit hrörni, Landn. 168, v. l.: to wither, tré hrörnar, Sks. 144, 665 6 A. ii. 11; hrörnar blóm, Eluc.; hrörnar þöll, Hm. 49; eigi losnuðu hans tennr né hrörnuðu, Stj. 348.
- hrörna (hrǫrna)
- 2. to become infirm, worn out by age; önd vár hrörnar, Stj. 332; mér gömlum karli, hrörnanda á hverjum degi, Sks. 730; mannsaldrar vóru þá meiri en nú, ok hrörnuðu menn seinna, Mag. 89.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hrörna może być bardziej dokładnie napisane jako hrǫrna.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᚱᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Mag.
- Magus Saga. (G. II.)