Hrós-verðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrós-verðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hrós-verðr

adj. praiseworthy.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᛋ-ᚢᛁᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich