Hrúts-höfuð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hrúts-höfuð" (lub hrúts-hǫfuð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hrúts-höfuð (hrúts-hǫfuð)

n. a ram’s head, Rd. 260, 281.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hrúts-höfuð może być bardziej dokładnie napisane jako hrúts-hǫfuð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚱᚢᛏᛋ-ᚼᚢᚠᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich