Hugar-glöggr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hugar-glöggr" (lub hugar-glǫggr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hugar-glöggr (hugar-glǫggr)

adj. mean, narrow-minded, Fbr. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hugar-glöggr może być bardziej dokładnie napisane jako hugar-glǫggr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚴᛅᚱ-ᚴᛚᚢᚴᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich