Hvel-görr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvel-görr" (lub hvel-gǫrr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hvel-görr (hvel-gǫrr)

part. circular, Str. 80.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hvel-görr może być bardziej dokładnie napisane jako hvel-gǫrr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛁᛚ-ᚴᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich