Hvinr
Słownik staronordyjski - hvinr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvinr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hvinr
- m. (hvimr in Eb. 182, but wrongly, as hvína is the root word), a cracking, whizzing, whistling, as of a whip or missile; hann heyrir hvininn af högginu, Fms. vii. 230; hvin örvarinnar, ii. 272; Arnkell heyrði hvininn (of a stroke), Eb. 182; hann heyrir hvininn af for þÞ Fbr. 40.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᛁᚾᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)