Hvötun

Znaczenie staronordyjskiego słowa "hvötun" (lub hvǫtun)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

hvötun (hvǫtun)

f. = hvatan.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego hvötun może być bardziej dokładnie napisane jako hvǫtun.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚢᛏᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich