Hýrr
Słownik staronordyjski - hýrr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "hýrr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- hýrr
- adj. [O. H. G. ga-hiuri; Germ. ge-heuer], sweet, smiling, mild; Vkv. 15; hægr ok hýrr, Bs. i. 345; þessi dýr vóru hýr, Fas. iii. 78; hýrr ok hug-þekkr, Stj. 588, Bs. ii. 13; hægt og hýrt, Pass. 12. 16; huga-h., 23; bæn af iðrandi hjarta hýr, 40. 6: the saying, vera aldrei með hýrri há, to be never in good cheer, always melancholy: in mod. usage bright, sweet, of the face.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚼᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Germ.
- German.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- O. H. G.
- Old High German.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)