Í-fjörvan

Znaczenie staronordyjskiego słowa "í-fjörvan" (lub í-fjǫrvan)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

í-fjörvan (í-fjǫrvan)

adj., acc. m. = íendan, ‘in-life,’ living, Ýt. 20.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego í-fjörvan może być bardziej dokładnie napisane jako í-fjǫrvan.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁ-ᚠᛁᚢᚱᚢᛅᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich