Ið-vandr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ið-vandr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ið-vandr

adj guileless, Geisli 4, Rekst. 24.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚦ-ᚢᛅᚾᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich