Íll-gjarnligr
Słownik staronordyjski - íll-gjarnligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "íll-gjarnligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- íll-gjarnligr
- adj. ill-natured, spiteful, Hom. 19, 53, Sks. 445.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᛚ-ᚴᛁᛅᚱᚾᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)