Íll-vært

Znaczenie staronordyjskiego słowa "íll-vært"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

íll-vært

n. adj. what is not to be stood; þá kom regn svá mikit, at í. var úti, a pelting rain, so that one could hardly stay out-of-doors, Bs. i. 172.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᛚ-ᚢᛅᚱᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich