Ilmr
Słownik staronordyjski - ilmr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ilmr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ilmr
- m., spelt hilmr in Hom. 28, Fms. x. 241; hirmr in Sks. 632 B:—a sweet smell; ilm af eplum ok grasi, Rb. 346; dýrðligr ilmr, Fb. ii. 375; himneskr ilmr, Orkn. 174; daun en eigi ilm, Anecd. 8.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛚᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Anecd.
- Anecdoton. (H. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)