Ís-heill
Słownik staronordyjski - ís-heill
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ís-heill"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ís-heill
- adj. dub., Bárð. 34 new Ed.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋ-ᚼᛁᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- dub.
- dubious.
Prac i autorów cytowanych:
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)