Ís-högg

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ís-högg" (lub ís-hǫgg)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ís-högg (ís-hǫgg)

n. ice breaking, Hkr. iii. 140, Vígl. 26.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ís-högg może być bardziej dokładnie napisane jako ís-hǫgg.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋ-ᚼᚢᚴᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich