Ísa
Słownik staronordyjski - ísa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ísa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ísa
- að, to ‘ice,’ freeze; þá ísaði þegar sem áðr, Fms. ix. 400; ísaðr, iced, frozen, 386, Rd. 277.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Rd.
- Reykdæla Saga. (D. II.)