Ísa-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ísa-för" (lub ísa-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ísa-för (ísa-fǫr)

f. drifts of ice.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ísa-för może być bardziej dokładnie napisane jako ísa-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋᛅ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich