Ístaða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ístaða"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ístaða

u, f., in ístöðu-lauss, Fas. iii. 548; ístöðu-lítill, adj. who stands but little, delicate, sensitive, esp. of children who cry readily at harsh words; hann er svo ístöðulítill.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋᛏᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich