Ístr
Słownik staronordyjski - ístr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ístr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ístr
- n. = ístra, Þiðr. 341 (v. l.), Hb. (1865) 22.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)