Jarða
Słownik staronordyjski - jarða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "jarða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- jarða
- að, [Engl. to earth], to earth, bury, Bjarn. 69, Nj. 99, Eg. 130, Ísl. ii. 19, Mar.: reflex., H. E. i. 510.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛅᚱᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)