Járn-fjöturr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "járn-fjöturr" (lub járn-fjǫturr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

járn-fjöturr (járn-fjǫturr)

m. an iron fetter, Edda 20.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego járn-fjöturr może być bardziej dokładnie napisane jako járn-fjǫturr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛅᚱᚾ-ᚠᛁᚢᛏᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich