Jaxl
Słownik staronordyjski - jaxl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "jaxl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- jaxl
- m. [Shetl. yackle], a jaw-tooth, grinder, Lat. dens molaris, Am. 79, Eb. 60, Nj. 144, 203, Fas. i. 331, Stj. 414, N. G. l. i. 80; tennr ok jaxlar, Edda 5, Háv. 43, 49; jaxla verkr, tooth-ache, Bs. i. 195.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᛅᛋᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)