Jökul-hljóð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "jökul-hljóð" (lub jǫkul-hljóð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

jökul-hljóð (jǫkul-hljóð)

n. sounds heard in glaciers, Eggert Itin. 770.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego jökul-hljóð może być bardziej dokładnie napisane jako jǫkul-hljóð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚢᚴᚢᛚ-ᚼᛚᛁᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich