Jökul-vetr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "jökul-vetr" (lub jǫkul-vetr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

jökul-vetr (jǫkul-vetr)

n. an icy, hard winter, Ann. 1233.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego jökul-vetr może być bardziej dokładnie napisane jako jǫkul-vetr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚢᚴᚢᛚ-ᚢᛁᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich