Jötun-móðr
Słownik staronordyjski - jötun-móðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "jötun-móðr" (lub jǫtun-móðr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- jötun-móðr (jǫtun-móðr)
- m. giant’s mood, giant’s fury, a kind of berserksgangr, Vsp. 50; færask í jötunmóð, Edda 136, Fms. iii. 194.; opp. to Ás-móðr.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego jötun-móðr może być bardziej dokładnie napisane jako jǫtun-móðr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛁᚢᛏᚢᚾ-ᛘᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- opp.
- opposed.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)