Kækinn
Słownik staronordyjski - kækinn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kækinn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kækinn
- adj. ill-mannered, Fb. i. 77.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚴᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)