Kækr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kækr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kækr

m. a (strange) habit, mannerism; það er ekki nema kækr, göra sér upp kæki, to feign.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich