Kalekr
Słownik staronordyjski - kalekr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kalekr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kalekr
- m., Fms. iii. 28, vii. 198, Dipl. ii. 11, Fs. 115, Bs. i. 76; kalíkr, Hom. 139, B. K. 83; mod. kaleikr, the chalice, Matth. xxvi. 27, Mark xiv. 23, Luke xxii. 20, 1 Cor. xi. 24–27, Vídal. passim; see kalkr below.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- B. K.
- Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.