Kallari
Słownik staronordyjski - kallari
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kallari"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kallari
- a, m. a crier, herald, Stj. 604: as a law term, a kind of beadle or town clerk, N. G. L. i. 306, ii. 251.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᛚᛚᛅᚱᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)