Kantari
Słownik staronordyjski - kantari
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kantari"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kantari
- a, m. in kantara-kápa, u, f. [eccl. Lat. cantare], a bishop’s gown, Fms. viii. 197, Hkr. ii. 175: a priest’s gown, Am. 95, Bs. i. 324, 847. kantara-sloppr, m. id., Bs. i. 324, v. 1.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚾᛏᛅᚱᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- eccl.
- ecclesiastical.
- f.
- feminine.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)