Kargr
Słownik staronordyjski - kargr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kargr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kargr
- adj. [mid. H. G. karc; Germ. karg; Dan. karrig], lazy, stubborn, as an ass; hann er svo kargr, heillin mín, hann nennir ekki neitt að gera, látum við strákinn stúdíera, Grönd.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚱᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Dan.
- Danish.
- Germ.
- German.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Grönd.
- Benedikt Gröndal.