Karnaðr
Słownik staronordyjski - karnaðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "karnaðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- karnaðr
- m. [kör = a bed (?)], concubinage; kaupa ambátt til karnaðar, Grág. i. 358.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚱᚾᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Grág.
- Grágás. (B. I.)