Karnaðr

Słownik staronordyjski - karnaðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "karnaðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

karnaðr
m. [kör = a bed (?)], concubinage; kaupa ambátt til karnaðar, Grág. i. 358.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛅᚱᚾᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Grág.
Grágás. (B. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back