Kefli-völr
Słownik staronordyjski - kefli-völr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kefli-völr" (lub kefli-vǫlr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kefli-völr (kefli-vǫlr)
- m. a cane, stick, Fms. vii. 193, N. G. L. i. 334.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kefli-völr może być bardziej dokładnie napisane jako kefli-vǫlr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚠᛚᛁ-ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)