Keila
Słownik staronordyjski - keila
Znaczenie staronordyjskiego słowa "keila"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- keila
- u, f. a fish, gadus longus, Edda (Gl.): ref-keila, a female fox.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛁᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)