Kelfa
Słownik staronordyjski - kelfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kelfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kelfa
- d, to calve, Gþl. 504, see Pal Vídal. Skýr. s. v. kelft.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᛚᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.
- Vídal. Skýr.
- Vídalín Skýringar.