Kengr
Słownik staronordyjski - kengr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kengr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kengr
- m. [cp. Shell. keeng = a brook; North. E. and Dutch kink = a creek, fold; mod. Engl. kink or twist in a rope]:—a horseshoe-formed crook of metal, Safn 67, 84, Munk. 103, hurðar kengr; Vm. 56 (of a bell): a bend, bight, en köttrinn beygði kenginn, Edda (Ub.) ii. 285; beygja sik í keng, to crouch; þó var upp ór kryppu kengr, Skíða R. 8: a nickname, Landn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- North. E.
- Northern English.
- R.
- Rimur.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Safn
- Safn til Sögu Islands.
- Ub.
- Uppsala-bók. (C. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)