Kerald

Słownik staronordyjski - kerald

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kerald"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kerald
n., proncd. kjarald, a cask, Matth. xiii. 48, Blas. 43; þeir kváðusk rakit hafa spor svá stór sem keralds botna, Grett. 111 A, esp. in dairy-work:—a measure, K. Á. 206.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚱᛅᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

esp.
especially.
n.
neuter.
proncd.
pronounced.

Prac i autorów cytowanych:

Blas.
Blasius Saga. (F. III.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back