Kerlingar-tönn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kerlingar-tönn" (lub kerlingar-tǫnn)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

kerlingar-tönn (kerlingar-tǫnn)

f., botan. lotus, Hjalt.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kerlingar-tönn może być bardziej dokładnie napisane jako kerlingar-tǫnn.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᛁᚱᛚᛁᚾᚴᛅᚱ-ᛏᚢᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich